หัวใจที่ไม่ยอมแพ้


แด่...ทุกหัวใจที่ไม่ยอมแพ้

          ชีวิต...... หากเปรียบกับเส้นทางสายหนึ่ง สำหรับผมคงยังไม่ถึงแม้ครึ่งทาง ถึงกระนั้นหากหันหลังกลับไปมองอดีตที่ผ่านมา เส้นทางที่เดินนั้นถึงจะไม่ไกลเท่าไหร่ แต่ก็ทำให้เหนื่อยได้ไม่ใช่น้อย เพราะเส้นทางที่เดินมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเหมือนใครหลายๆ คน ความยากลำบากที่เหมือนคลื่นที่พัดมาเป็นระลอกๆ ทำให้หัวใจบอบช้ำครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ทว่าความลำบากนั้นเองทำให้ใจแข็งแกร่งเกินกว่าจะย่อท้อต่อความโหดร้ายของโชคชะตาที่อาจต้องพบเจออีกในวันข้างหน้า




          เด็กบ้านนอกคนหนึ่งออกตามหาความฝันจนวันนี้ได้สร้างความภาคภูมิใจให้กับตัวเองได้ เพียงเท่านี้ผมก็พอใจแล้ว แต่ชีวิตยังต้องก้าวต่อไป จะเป็นก้าวที่สง่างามผสมคราบน้ำตาเปื้อนยิ้ม แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า มันจะเป็นรอยยิ้มและคราบน้ำตาแห่งความภาคภูมิใจ คุณเชื่อผมไหม.......



ความคิดเห็น

  1. ยิ้มอย่างภาคภูมิ ในวันหน้า คือ คุณค่าของหยดน้ำตาในวันนี้

    ตอบลบ
  2. ดอกไม้ที่สามารถบานท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม คือ "ดอกไม้ที่หายาก และงดงาม"
    และเธอ คือ...ดอกไม้ดอกนั้น สู้กันต่อไป

    ตอบลบ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

หมากไม้...ในฤดูร้อน

แมงจีนูน... ภูมิปัญญาการหาอยู่หากินของชาวอีสาน

ข้าวเม่า